ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Έτος ίδρυσης: 1938

Έκταση πυρήνα: 3.513 εκτ.

Στα όρια των νομών Φωκίδας και Βοιωτίας, μεταξύ Αράχωβας, Δελφών και Επτάλοφου, ιδρύθηκε ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού. Στον άμεσο περίγυρο του Δρυμού υπάρχουν αξιόλογοι αρχαιολογικοί χώροι και χιονοδρομικά κέντρα.

Η ασβεστολιθική δομή του βουνού, που τη διακόπτουν μικρές παρεμβολές από φλύσχη και κροκαλοπαγή πετρώματα, παρουσιάζει εντυπωσιακές καταβόθρες, σπήλαια και βραχώδεις κορυφές στο χώρο του δρυμού και στη γύρω περιοχή (Επτάστομο, Κωρύνειο Άνδρο, Κορυφές Λιάκουρα 2.457 μ., Γεροντόβραχος 2.431 μ., Αρνόβρυση 2.257 μ., Πυργάκια 1.931 μ., Παληοβούνα 1.644 μ., Σταμαδαριό 1.600 μ. κ.α..

Παρά την ομοιομορφία της δασικής βλάστησης, κυριαρχεί η κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica) σε 3.000 εκτ. Ο Δρυμός φιλοξενεί σημαντικό αριθμό φυτών, με τα περισσότερα στις ψηλότερες κορυφές του Παρνασσού. Χαρακτηριστικά αναφέρονται η Paeonia parnassica, Satureja parnassica, Thymus parnassicus, Astragalus parnassii, Lilium chalcedonicum, Cambanula aizoon, Omphalodes luciliae, Varbascum delphicum, Morina persica κ.α. Στα υπαλπικά λιβάδια κυριαρχούν είδη φεστούκας (Festuca hellerina), τριφυλλιών (Trifolium parnassii κ.α.), Poa, Astragalus κ.λ.π. Στα ελατοδάση συναντά κανείς πολλά είδη αγριοκορομηλιάς (Prunus sp.), κράταιγου (Crataegus sp.) και αρκεύθου (Juniperus sp.), μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες. Στη Β.Α. πλευρά του βουνού υπάρχουν συστάδες από μαύρη πεύκη (Pinus nigra).

Η πανίδα αποτελείται από ζώα κοινά στον Ελληνικό χώρο, όπως η αλεπού (Vulpes vulpes), ο ασβός (Meles meles), ο λαγός (Lepus europaeus), ο σκίουρος (Sciurus vulgaris) και άλλα είδη τρωκτικών καθώς και εντομοφάγα. Το τσακάλι (Canis aureus) και το κουνάβι (Martes foina) είναι σπάνια και ακόμα σπανιότερος είναι ο λύκος (Canis lupus), που κατεβαίνει κατά τις βαρυχειμωνιές από την Πίνδο. Δασόβια είδη κυριαρχούν στην πτηνοπανίδα του Δρυμού, όμως έξω από τα πυκνά δάση οι γύπες, αετοί και μικρότερα αρπακτικά διατηρούν ακόμη σημαντικούς πληθυσμούς, που περιλαμβάνουν: Όρνια (Gyps fulvus), γυπαετούς (Gypaetus barbatus), χρυσαετούς (Aquila chrysaetos) και περιστασιακά σπιζαετούς (Hieraaetus fasciatus), γεράκια (Falco peregrinus, F. biarmicus), κ.λ.π. Ερπετά και έντομα εκπροσωπούνται επίσης ικανοποιητικά.

Η προσέγγιση στο Δρυμό γίνεται από τους επαρχιακούς ασφαλτόδρομους που ενώνουν την Αράχωβα και την Αμφίκλεια. Από τους δρόμους αυτούς ξεκινούν πολλοί χωματόδρομοι που προσεγγίζουν σχεδόν κάθε γωνιά του.

Στον άμεσο περίγυρο του Δρυμού υπάρχουν τα χιονοδρομικά κέντρα του Ε.Ο.Τ. (Φτερόλακκα, Κοντόκεδρο, Γεροντόβραχος και Κελλάρια) και αυτό του Αθηναϊκού Ομίλου Σκι στη θέση Σαραντάρι, κοντά στο καταφύγιο του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών. Στα χιονοδρομικά κέντρα και στον κεντρικό ασφαλτόδρομο λειτουργούν το χειμώνα εστιατόρια.

Χάρτης

Δε διατίθεται

Πληροφορίες: Δασαρχείο 'Αμφισσας, 'Αμφισσα.

Τηλ.: 22650 28539, 22650 28264.