Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011 το ΥΠΕΚΑ δημοσίευσε μια παρουσίαση για τους στόχους της Δασικής Πολιτικής, τους Δασικούς Χάρτες, την Προστασία των Δασών και τις προτεραιότητες του υπουργείου για το επόμενο τρίμηνο. Συγκεντρωτικά, τα κρίσιμα στοιχεία που έχουν ενδιαφέρον είναι:
- η ολοκλήρωση του προγράμματος κατάρτισης και κύρωσης των δασικών χαρτών
- η αναθεώρηση, τροποποίηση και κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας
- η αντιμετώπιση των παράνομων παρεμβάσεων στα δασικά οικοσυστήματα
- η οργάνωση του συστήματος πρόληψης των δασικών πυρκαγιών και η χρηματοδότηση της δασικής προστασίας
- η αλλαγή του πλαισίου διαχείρισης των δασών και συγκεκριμένα η κατάρτιση νέων προδιαγραφών σύνταξης διαχειριστικών μελετών
- η τροποποίηση του πλαισίου λειτουργίας των δασικών συνεταιρισμών και
- η νέα Εθνική Απογραφή των Δασών.
Εδώ ολόκληρη η παρουσίαση.
Σχόλιο συντάκτη: Τα παραπάνω στοιχεία δημιουργούν προσδοκίες σχετικά με τον εκσυγχρονισμό και την αποτελεσματικότητα της δασικής διαχείρισης στη χώρα. Η εμπειρία όμως μας έχει διδάξει να κρατάμε μικρό καλάθι. Από την άλλη, υπάρχει μια σειρά από θέματα και δράσεις όπου η χρήση νέων τεχνολογιών θα βρεθεί στο προσκήνιο: τα συστήματα γεωγραφικής πληροφορίας, η δασική τηλεπισκόπιση και η χαρτογράφηση μάλλον θα αποτελέσουν τα βασικά εργαλεία για την αποτελεσματική υλοποίηση των στόχων.
Οι δασικοί χάρτες, η πρόληψη/διαχείριση/επέμβαση στις δασικές πυρκαγιές, οι νέες προδιαγραφές διαχειριστικών μελετών και η απογραφή των δασών εξ αντικειμένου και λόγω τεχνικών προδιαγραφών απαιτούν ψηφιακές χαρτογραφικές και τηλεπισκοπικές εργασίες και υπηρεσίες. Ο ιδιωτικός τομέας διαθέτει εκείνους τους εξειδικευμένους ανθρώπινους πόρους που ικανά μπορούν να υλοποιήσουν τις οδηγίες και τους σχεδιασμούς. Για να ολοκληρωθεί όμως με επιτυχία το σύνολο των παραπάνω στόχων απαιτείται και η συνδρομή της δασικής υπηρεσίας, τουλάχιστον σε επιμέρους ζητήματα και σε καθορισμένα στάδια. Και εκεί παρατηρείται η υστέρηση.
Αυτή η αναντιστοιχία στην τεχνογνωσία και στο εξειδικευμένο προσωπικό που εμφανίζεται μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα δεν είναι απλώς ένα ακόμη ζήτημα προς διερεύνηση. Είναι το κρίσιμο κενό που αν δεν καλυφθεί οι στόχοι θα μένουν ανέφικτοι. Όσο καλή δουλειά και αν γίνεται από την "αγορά" αν και η δομή των δημοσίων υπηρεσιών δεν είναι έτοιμη να ανταπεξέλθει σε ρυθμούς παραδοτέων ή τεχνικές προδιαγραφές, τα αποτελέσματα θα έχουν αμφίβολη ποιότητα και θα κωλυσιεργούν. Και αυτό γιατί η δασική υπηρεσία στην Ελλάδα εξακολουθεί να διατηρεί έναν εποπτικό ρόλο, κυρωτικό και ελεγκτικό που εκ των πραγμάτων θα απαιτεί από τα στελέχη της να "λερώσουν τα χέρια τους" με ψηφιακά δεδομένα, λογισμικά και τεχνικές ανάλυσης.
Συμπερασματικά, οι συνάδελφοι επαγγελματίες με τις κατάλληλες γνώσεις φαίνονται απαραίτητοι αλλά δεν φαίνονται και πουθενά.. ως εναλλακτική πρόταση, ως οντότητα. Ως ένα δίκτυο νέων επαγγελματιών για "ειδικές αποστολές"..
