Καλώς ήρθες φίλε theonik (δεν ξέρω το μικρό σου
)
Συμφωνώ κι εγώ με το Δημήτρη στο σύνολο της σκέψης του. Από την άλλη φαίνεται ότι τα ζητήματα που αναφέρει ο theonik έχουν μια εμπειρία από πίσω, πιθανώς γιατί τα έχει βιώσει στην πράξη..και αλήθεια η περιγραφή είναι παραστατικότατη για να αντιληφθούμε τι συμβαίνει.
Στο διαταύτα, μία ακόμη πληροφόρηση από το συνάδελφό μας έρχεται σαν επιβεβαίωση της υποανάπτυκτης κατάστασης στον δασικό τομέα μας. Πώς θα ανατραπεί η κατάσταση;
Το αν θα μείνουν ή αν θα φύγουν οι δασικοί υπάλληλοι είναι σίγουρα σοβαρότατο θέμα που μας πιάνει όλους. Όπως ανέφερα σε άλλη ανάρτηση, μερίδιο ευθύνης εκτός από τα πολιτικά πρόσωπα έχουν και οι ίδιοι. Αυτή η υποκουλτούρα με την οποία γαλουχήθηκαν οι γενιές έφεραν στο προσκήνιο τους ανάξιους, οι οποίοι είχαν μερίδιο της ευθύνης ανάλογο, στον κατακερματισμό και το "ξεφλούδισμα" των δασικών υπηρεσιών. Ρωτάει ο συνάδελφος αν οι προϊστάμενοι θα είναι σύμμαχοι..
Για μένα το ζήτημα ίσως να ξεφεύγει από τη διάθεση των προϊσταμένων κ των λοιπών συναδέλφων να αγωνιστούν για τη δασική υπηρεσία. Θεωρώ ότι οι άξιοι θα αναλάβουν κάποιας μορφής πρωτοβουλία. Το αποτέλεσμα όμως πιστεύω πως θα είναι κενό αν δεν συνδυαστεί με το λογιστήριο που λέει κ ο Δημήτρης.
Τώρα που στο δημόσιο πέφτει το μεγάλο μαχαίρι επί δικαίων κ αδίκων,
τώρα πρέπει να γίνει μια
παρέμβαση. Ξέρετε, ο "πολιτικός" αντίλογος σε αυτά που συμβαίνουν είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική, είναι αναγκαίο κακό κλπ. Και εδώ έχει πολύ δίκιο ο Δημητρης με αυτό που λέει περί κέρδους οικονομικού από το δασικό πλούτο: κανένας πολιτικός όσο έντιμος κι αν είναι δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τη λύση των ζητημάτων αν αυτά δεν γίνουν
αιτήματα ολοκληρωμένα με μια
επωφελή για το δημόσιο συμφέρον οικονομική προσέγγιση και
μεθοδολογία/χρονοδιάγραμμα εφαρμογής. Για να μιλάμε ρεαλιστικά και να βάζουμε στο τραπέζι τα πραγματικά δεδομένα. Ανατροπή με αντιπολίτευση τύπου καταγγελίας/φωνής-κραυγής κλπ. είναι όχι μόνο ανέφικτη, αλλά δίνει πάτημα κ τροφή στην υφιστάμενη κατάσταση διότι οι μη πραγματιστικές παρεμβάσεις τονώνουν τη ρεαλιστικότατη (!) επιβολή των επαχθών πολιτικών που ζούμε.
Κανείς δεν θα μας δώσει τα δίκαια αιτήματα, παρά μόνοι μας θα τα φέρουμε ή τουλάχιστον θα το επιδιώξουμε. Το πρώτο βήμα που είθισται να γίνεται είναι η δημιουργία μιας ομάδας εργασίας η οποία θέτει τα δεδομένα και τους στόχους και διερευνά τη βέλτιστη προσέγγιση για την επίτευξη. Με οδηγό την επιστημονική σκέψη αλλά και το κοινό συμφέρον των πολιτών και του κράτους. Αυτή η ομάδα θα παράξει ένα έργο, μια πρόταση, μια παρέμβαση. Για να περάσει και να υλοποιηθεί πρέπει να πάει σε συγκεκριμένους ανθρώπους που επηρεάζουν ή λαμβάνουν αποφάσεις και να παραμείνει ζωντανή και διαθέσιμη μέχρι να υιοθετηθεί. Πολύ δύσκολο εγχείρημα δεδομένων των ισορροπιών κ λοιπών συμφερόντων που πρέπει να τηρηθούν, αλλά σίγουρα όχι ανέφικτο.