Νομίζω ότι εμπεριστατωμένη απάντηση λίγο δύσκολα να δώσουμε, μην έχοντας πρόσβαση σε στοιχεία που αφορούν την επαγγελματική αποκατάσταση αποφοίτων. Πολλές φορές δεν αρκεί ένα πανεπιστήμιο να βρίσκεται ψηλά σε κάποια αναγνωρισμένη λίστα κατάταξης. Ίσως γιατί τα κριτήριά τους να στοχεύουν αλλού από αυτό που μας ενδιαφέρει, όπως για παράδειγμα η
"λίστα της Σαγκάης"
που μεταξύ άλλων βαθμολογεί τα πανεπιστήμια με βάση τον αριθμό των απόφοιτων και των πανεπιστημιακών που βραβεύονται με Νόμπελ, τις δημοσιεύσεις και τα «κατά κεφαλήν επιτεύγματα» σε σχέση με το μέγεθος του ιδρύματος.
Άρα ας το πάμε με την κοινή λογική. Επαγγελματική διέξοδος σημαίνει ότι υπάρχει αναπτυγμένη οικονομία γύρω από τα δάση. Άρα παραγωγικά δάση με την έννοια ότι η διαχείρισή τους αποφέρει αξιόλογα έσοδα και οφέλη (για επιχειρήσεις, κράτος κλπ.). Άρα ψάχνουμε χώρες με σημαντική δασοκάλυψη σε σχέση με την έκτασή τους και αναπτυγμένη δασική οικονομία. Βασικό είναι να ελέγξουμε και το ποιος διαχειρίζεται τα δάση. Στην Κύπρο πχ ασχολείται αποκλειστικά το Τμήμα Δασών, οι ιδιώτες δεν έχουν ιδιαίτερο αντικείμενο εκτός από τις ιδιωτικές δασικές εκτάσεις. Στην Ελλάδα ασχολείται το δημόσιο αλλά θεμελιώδεις εργασίες, μελέτες κλπ τις αναλαμβάνουν οι ιδιώτες.
Η.Π.Α., Καναδάς, Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία είναι σίγουρα μέσα, όπως και οι βόρειες ευρωπαϊκές χώρες πχ. Σουηδία. Ίσως τελευταία λόγω των χρημάτων που πέφτουν για το 'φαινόμενο του θερμοκηπίου' και την 'υπερθέρμανση του πλανήτη' να βάζαμε και τις αναπτυσσόμενες χώρες με δασικό πλούτο αλλά αυτές νομίζω ότι αποτελούν περισσότερο πεδίο δράσης παρά εκπαίδευσης. Ο Δημήτρης μπορεί να ξέρει καλύτερα.
Να πούμε επίσης ότι 'επαγγελματική διέξοδος' εκτός από την απασχόληση σε κάποια εταιρεία, ΜΚΟ, οργανισμό κλπ μπορεί να αποτελεί και η ερευνητική σταδιοδρομία. Άρα σημαντικός παράγοντας θα ήταν να δούμε τη συμμετοχή και τα αποτελέσματα της έρευνας των σχολών σε επιχορηγούμενα προγράμματα δασικής διαχείρισης.
Αν δούμε μέσα από μια σύντομη έρευνα στο ίντερνετ ότι υπάρχουν δυνατές εταιρείες με αντικείμενο που σχετίζεται με τη δασική διαχείριση, σίγουρα έχουμε ένα δείκτη. Για παράδειγμα, χώρες που ακολουθούν πρότυπα πιστοποίησης για τα προϊόντα που προέρχονται από δασικές πρώτες ύλες, δεν μπορεί να μην διαθέτουν και δυνατά εκπαιδευτικά προγράμματα και δυνατές επιχειρήσεις-φορείς κλπ. Και στη Βραζιλία πχ. έχουν γιγάντιες δασικές εκτάσεις αλλά μήπως εκεί γίνεται και αποψίλωση;
Συμπερασματικά, και να βρεις κάποιες αξιολογήσεις πιθανώς να μη βοηθήσουν αφού εφαρμόζουν δείκτες με άλλη στόχευση από τη δική σου. Νομίζω ότι μιλάμε για βόρεια και κεντρική Ευρώπη (μαζί με Γαλλία, Ισπανία ίσως), Καναδά, ΗΠΑ, Ωκεανία. Συνήθως τα αξιόλογα πανεπιστήμια διατηρούν (ελέω καπιταλισμού) ισχυρούς δεσμούς με την αγορά και αυτήν τη χρηματοδοτούμενη έρευνα. Πρόσεξε πολύ όμως την επαγγελματική αναγνώριση και τις απαιτήσεις της κάθε χώρας. Στον Καναδά πχ. που λίγο το έψαξα, θέσεις για δασολόγους βγαίνουν σε μόνιμη βάση αλλά πάντα απαιτείται συγκεκριμένο πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας ή εγγραφή στο αντίστοιχο γεωτεε (ιεροσυλία.. :sick: ). Ίσως δηλ. το πτυχίο μας να μην μετράει καθόλου, να απαιτούνται εξετάσεις.