Ρεπορτάζ: Θάνος Κολοβός
Μια πραγματικά απίστευτη ιστορία έχει διαδραματιστεί στο Γαλάτσι. Στρέμματα δάσους βαπτίστηκαν από το ελληνικό Δημόσιο «οικόπεδα», κρίθηκαν απαλλοτριωτέα, με τους υποτιθέμενους ιδιοκτήτες τους να εισπράττουν χρυσάφι ως αποζημίωση, και στη συνέχεια «μετατράπηκαν» και πάλι σε δάσος!
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα, 15 χρόνια μετά, το ελληνικό κράτος να προσπαθεί να εισπράξει από τους ιδιώτες τα χρήματα που ουσιαστικά τους χάρισε, επειδή εκείνοι του «δώρισαν» δάσος!
Το ρεπορτάζ που ακολουθεί παρουσιάζει μια πλήρη εικόνα σχετικά με την οργάνωση που επικρατεί στους δημόσιους φορείς της χώρας μας. Η κωλοτούμπα, της κωλοτούμπας, ω κωλοτούμπα και η συνεχής προσπάθεια να μαζευτούν τα... ασυμμάζευτα.
Έτος: 1994
Ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (Ο.Σ.Κ.) έπειτα από προτροπή της τότε Δημοτικής Αρχής του Δήμου Γαλατσίου, αποφάσισε την αναγκαστική απαλλοτρίωση έκτασης 2.243,48 τ.μ., ώστε να ανεγερθεί το 4ο Γυμνάσιο της περιοχής. Το μεγαλύτερο τμήμα της συγκεκριμένης έκτασης, 1.300 τ.μ., είναι εκτός σχεδίου πόλης και βρίσκεται εντός ευρύτερης έκτασης 935 στρεμμάτων, η οποία, σύμφωνα με την υπ' αριθμό 1147/10-10-1994 απόφαση του νομάρχη Αθηνών, έχει κηρυχθεί για τρίτη φόρα δασική και αναδασωτέα.
Ο Ο.Σ.Κ. ενημερώνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για την απόφασή του. Ξεχνάει, όμως, να ενημερώσει και τη Διεύθυνση Δασών Αθηνών, για να δώσει τον χαρακτηρισμό του τμήματος που βρίσκεται εκτός σχεδίου.
Το Φ.Ε.Κ. και η αποζημίωση
Στις 30 Μαΐου του 1994 δημοσιεύεται το Φ.Ε.Κ. (528Δ/30-5-1994) για την αναγκαστική απαλλοτρίωση των 2243 τ.μ., ώστε να κτισθεί το Γυμνάσιο. Για την έκταση, όμως, που απαλλοτριώνεται προβάλλουν δικαιώματα κυριότητας δύο ιδιώτες: Τα αδέλφια Σ.Σ. και Π.Σ..
Έτος: 1996
Στις 26 Ιουλίου, η Κτηματική Υπηρεσία Αθηνών του Υπουργείου Οικονομικών με έγγραφό της (Α.Π. 1458/125/26-7-1996) δηλώνει ότι το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαίωμα επί της απαλλοτριωμένης από τον Ο.Σ.Κ. έκτασης.
Ουσιαστικά, λοιπόν, ανοίγει ο δρόμος για τους Σ.Σ. και Π.Σ., για να πάρουν αποζημίωση από το Δημόσιο. Πράγματι, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την (υπ. αριθ 1631/1996) απόφασή του, η οποία βασίστηκε στο παραπάνω έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας Αθηνών, αναγνωρίζει δικαιούχους της αποζημίωσης της απαλλοτριωμένης έκτασης τον Σ.Σ. και Π.Σ..
Το ποσό της αποζημίωσης που πρέπει να καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο είναι 567.208 ευρώ. Για ιστορικούς λόγους, πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Ο.Σ.Κ. δεν παρίσταται στη δίκη.
Έτος 1997: Η πρώτη κωλοτούμπα
Ως εκ θαύματος, στις 27 Μαρτίου του 1997, έξι μήνες μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η Κτηματική Υπηρεσία επανέρχεται με συμπληρωματική απάντηση, στην οποία αναιρεί το δικό της έγγραφο (ΑΠ 1458/125). Επιθυμώντας προφανώς να διορθώσει το «λάθος» της, προβάλλει δικαιώματα για την απαλλοτριωμένη έκταση από τον Ο.Σ.Κ.. Το... πουλάκι όμως έχει πετάξει, καθώς τα αδέλφια έχουν εισπράξει την παχυλή αποζημίωση.
Το 2000, έπειτα από τέσσερα χρόνια, ο Ο.Σ.Κ. στέλνει επιτέλους τα έγγραφα στη Διεύθυνση Δασών Αθηνών, για να αποχαρακτηριστεί ως δασική-αναδασωτέα η συγκεκριμένη έκταση. Όμως, στην απάντηση που στέλνει η Διεύθυνση Δασών γίνεται λόγος για απαγόρευση παραχωρήσεων δημοσίων δασών.
Ωστόσο, η τρελή ιστορία δεν σταματά εδώ. Από τη μία ο Ο.Σ.Κ. έχει απαλλοτριώσει την έκταση και το Υπουργείο Οικονομικών έχει αποζημιώσει τους υποτιθέμενους «ιδιοκτήτες», από την άλλη όμως η Διεύθυνση Δασών επισημαίνει ότι πρόκειται για δάσος και ως εκ τούτου δεν μπορεί να ανεγερθεί ούτε περίπτερο.
Έχει και συνέχεια...
Ο Δήμος Γαλατσίου, μετά την απαλλοτρίωση και προκειμένου να δημιουργηθεί η ικανή επιφάνεια οικοπέδου που απαιτείται για την ανέγερση σχολικού κτηρίου, προωθεί αρμοδίως τον αποχαρακτηρισμό του τμήματος της δασικής - αναδασωτέας έκτασης. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2002, το Δ.Σ. του Δήμου Γαλατσίου γνωμοδοτεί ομόφωνα για την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού στην εκτός σχεδίου πόλεως περιοχή για τον καθορισμό χώρου προς ανέγερση σχολείου.
Μάλιστα, βρίσκει για συμπαραστάτη και τη Διεύθυνση Δασών Αθηνών. Προηγουμένως, βέβαια, η Διεύθυνση Δασών χαρακτήριζε την περιοχή δάσος. Ακόμα μια κωλοτούμπα. Η οποία, δυστυχώς, δεν ήταν η τελευταία.
Με νέο έγγραφό της στις 03 Φεβρουαρίου του 2004, η Διεύθυνση Δασών Αθηνών παθαίνει ξανά «Αλτσχάιμερ». Με άλλο έγγραφο (το Α.Π 1918/03/3-2-2004) παραδέχεται ότι η συγκεκριμένη έκταση αποτελεί δάσος!
Τα τραγελαφικά δεν έχουν τελειωμό
Είμαστε σίγουροι ότι μπερδευτήκατε. Και εμείς το ίδιο... Γι' αυτό, σε απλά Ελληνικά, να σας πούμε τα εξής: χρειάστηκε μια δεκαετία προκειμένου να αποφασιστεί από τη Διεύθυνση Δασών ότι οι συγκεκριμένες εκτάσεις δεν μπορούν να απαλλοτριωθούν για τον απλούστατο λόγο ότι είναι δάσος. Στο μεσοδιάστημα βέβαια το ελληνικό Δημόσιο έχει αποζημιώσει τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες των εκτάσεων. Γιατί; Επειδή δεν ήξερε ότι το δάσος είναι δάσος! Νόμιζε ότι ήταν οικόπεδα... Το Υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στο Εφετείο κατά των ιδιωτών, ωστόσο ξέχασε να προσκομίσει τα έγγραφα της Διεύθυνσης Δασών. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν την υπόθεση. Παράλληλα, έχασαν και την προθεσμία προσφυγής στον Άρειο Πάγο. Κοινώς;
Έχασαν τα αυγά και τα καλάθια...
Το αποτέλεσμα; Σήμερα σχολείο δεν έχει γίνει, οι ιδιώτες έχουν αποζημιωθεί για δάσος και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους κυνηγάει «φαντάσματα» (δηλαδή τους ιδιώτες), κατηγορώντας τους για κατάχρηση δημόσιας περιουσίας! Τον εαυτό τους θα έπρεπε να κυνηγάνε...
