Το λαθραίο κυνήγι συνεχίστηκε μέχρι τέλους: Ο δυτικός μαύρος ρινόκερος της Αφρικής πέρασε και επίσημα στα εξαφανισμένα ζώα του Κόκκινου Βιβλίου, ενώ ένα δεύτερο υποείδος παραμένει άφαντο στην Αφρική και ένα τρίτο, ασιατικό υποείδος, πασχίζει να κρατηθεί στη ζωή.
Από τα πέντε σύγχρονα είδη και δέκα υποείδη ρινόκερου, ορισμένα φαίνεται ότι έχουν ελπίδα χάρη στις προσπάθειες διατήρησης, και ορισμένα έχουν ανακάμψει σε εντυπωσιακά επίπεδα.
Για άλλα, όμως, είναι ήδη αργά. Οι λαθροθήρες σκότωσαν μέχρι και τα τελευταία άτομα για να αποσπάσουν τα πολύτιμα κέρατά τους, τα οποία χρησιμοποιούνται σε λαβές μαχαιριών στη Μέση Ανατολή και σε παραδοσιακές θεραπείες στην ανατολική Ασία. Στη μαύρη αγορά, πωλούνται μέχρι και δεκάδες χιλιάδες δολάρια το ένα.
«Φανταστείτε ένα ζώο να τριγυρίζει με ένα κέρατο από χρυσό» σχολίασε ο Σάιμον Στιούαρτ, πρόεδρος της επιτροπής Επιβίωσης Ειδών της IUCN.
Σύμφωνα με την τελευταία έκδοση του Κόκκινου Βιβλίου, το οποίο αναθεωρεί κάθε χρόνο η IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης), ο δυτικός μαύρος ρινόκερος (Diceros bicornis longipe) δεν υπάρχει πια στην πανίδα της Δυτικής Αφρικής.
Ένα δεύτερο υποείδος, ο βόρειος λευκός ρινόκερος (Ceratotherium simum cottoni) αναγράφεται ως «πιθανώς εξαφανισμένο στη φύση».
Χλωμό διαγράφεται το μέλλον και για το είδος του ρινόκερου της Ιάβας: η οργάνωση WWF κατάφερε φέτος να εντοπίσει μόλις ένα αναπαραγωγικό ζευγάρι με μικρά.
Υπάρχουν ωστόσο και καλά νέα: το υποείδος του νότιου λευκού ρινόκερου (Caratotherium simum simum) αριθμούσε μόλις 100 άτομα στα τέλη του 19ου αιώνα, σήμερα όμως ο πληθυσμός του έχει ανακάμψει στα 20.000 άτομα.
Όσον αφορά άλλα είδη ζώων, η νέα έκδοση του Κόκκινου Βιβλίου φέρνει καλά νέα και για το άλογο του Πρζεβάκσλι (Equus ferus przewalskii). Πιθανός πρόγονος του οικόσιτου αλόγου,, το είδος περνά από τη λίστα με τα «κρισίμως κινδυνεύοντα» στη λίστα με τα «απειλούμενα». Χάρη σε ένα πρόγραμμα εκτροφής, ο πληθυσμός του στη φύση αριθμεί πλέον γύρω στα 300 άτομα.
Οι ιστορίες επιτυχίας είναι δυστυχώς λιγοστές, αφού το Κόκκινο Βιβλίο περιλαμβάνει στη νέα του έκδοση περισσότερα είδη από ποτέ: το ένα τρίτο των 61.900 καταγεγραμμένων ειδών που εξετάζει η IUCN είναι τουλάχιστον απειλούμενο.
Αυτό ισχύει για το ένα τέταρτο των θηλαστικών, ενώ η κατάσταση είναι ακόμα πιο δραματική για τα αμφίβια και τα ερπετά.