Τα νέα σχέδια του ΥΠΕΚΑ
Ένα οργανόγραμμα γραμμένο και ραμμένο σε συντεχνιακά συμφέροντα.
Βγάζουμε τον όρο τεχνικά από τα δασικά αντικείμενα για να ευχαριστήσουμε τους μηχανικούς.
Δημιουργούμε Δ/νση Φυσικού Περιβάλλοντος με τρία τμήματα, μεσούσης της κρίσης, για να ικανοποιήσουμε τις ΜΚΟ και τους μηχανικούς του ΥΠΕΚΑ, μια και αυτοί είναι οι γνώστες του φυσικού περιβάλλοντος, ως γνωστόν το μπετόν είναι ένα φυσικό προϊόν του ορεινού μας χώρου.
Είναι αυτή η άμεση αναγκαιότητα του υπουργείου και της κοινωνίας;
Δεν αξιοποιούμε υπάρχοντες δομές με εμπειρία και υπηρεσίες που έχουν επαφή με την ύπαιθρο και άμεση γνώση του χώρου των φυσικών περιοχών, τον πιο σοβαρό λόγο για την εμπλοκή τους στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Αντίθετα δημιουργούμε ένα τμήμα προστατευόμενων δασικών περιοχών άνευ ουσίας και νοήματος εντός της δασικής υπηρεσίας.
Συνεχίζεται η γραφειοκρατία με την εμπλοκή υπηρεσιών του ίδιου υπουργείου αλλά με αντικρουόμενα αντικείμενα και ίδιες αλλά συνάμα διαφορετικές αρμοδιότητες.
Άλλη μια φορά μία από τα ίδια με τα μικροσυμφέροντα των υπαλλήλων των υπουργείων να μην μπορούν να δώσουν μια απλή και άμεσα εφαρμοστέα λύση.
Η δασική υπηρεσία με μία ιστορία ταυτόχρονη με αυτή της δημιουργίας του ελληνικού κράτους να παραγκωνίζεται, ο μόνος γνώστης του χώρου των φυσικών περιοχών να θεωρείται από το ίδιο το ΥΠΕΚΑ ότι δεν «ξέρει» να διαχειριστεί τα φυσικά οικοσυστήματα της χώρας αυτής και να προκύπτει η ανάγκη για την δημιουργία εκ του μηδενός νέων υπηρεσιών, όταν οι υπάρχουσες μειώνονται λόγο κρίσης. Γιατί;
Μπορεί ο υπουργός να πει γιατί;
Έχει προκύψει αυτό από κάποια έρευνα; Κάποια αξιολόγηση των υπαρχόντων δομών; Ποιές υπηρεσίες όλα αυτά τα χρόνια με πολλές δυσκολίες και μηδενικές χρηματοδοτήσεις υλοποιούν έργα στον ορεινό χώρο και κατ’ επέκταση στις προστατευόμενες περιοχές; Πάντως σίγουρα όχι οι κατά τόπους ΠΕΧΩ.
Γιατί δεν μπορεί να δημιουργηθεί φορέας διαχείρισης από τις δασικές υπηρεσίες που εκ των πραγμάτων είναι εμπλεκόμενες στην διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών μια και στην Ελλάδα η πλειονότητα τους είναι δάση και δασικές περιοχές, αλλά πρέπει η Ελλάδα συνεχώς να εκτίθεται στην ΕΕ ως μη έχουσα φορείς διαχείρισης;
Γιατί χρειάζεται χωριστή Δ/νση Φυσικού περιβάλλοντος;
Τόσο πολύ καλύτερες δημόσιες σχέσεις έχει ο τμηματάρχης του πρώην τμήματος φυσικού περιβάλλοντος με τον υπουργό και όχι ο Ειδικός Γραμματέας Δασών;
Μήπως τελικά όλο αυτό το σχέδιο για το νέο οργανόγραμμα βασίζεται σε μικροσυμφέροντα διατήρησης τμηματαρχών και προϊσταμένων και εντελώς άνευ ουσίας;
Την ευθύνη απεμπολής του φυσικού περιβάλλοντος από την αρμοδιότητα των δασαρχείων θα ήθελα επώνυμα κάποιος από την δασική υπηρεσία να την αναλάβει. Όχι ανώνυμα με έναν αόρατο εχθρό που πάντα μας περιβάλλει και κανείς δεν τον γνωρίζει.
Ελπίζω οι συνδικαλιστικοί μας φορείς έστω και τελευταία στιγμή να αντιδράσουν με μια απόφαση που θα περιλαμβάνει και κάλεσμα για αποχή εργασιών που αφορούν προστατευόμενες περιοχές. Μόνο έτσι μπορούμε να αντιδράσουμε και να πιέσουμε. Όταν όλα τα έργα των ορεινών προστατευόμενων περιοχών παγώσουν επ’ αορίστου.
Δρ. Παντελής Αρβανίτης
Msc GIS
MSc Χερσαίων Οικοσυστημάτων
