Με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής για τα πανεπιστήμια και τεχνολογικές σχολές της χώρας πριν απο μερικές εβδομάδες, αποφάσισα να κάνω μία μικρή έρευνα για τις τάσεις που ακολουθούν οι τιμές των βάσεων τα τελευταία χρόνια. Κατάφερα να βρώ επίσημα δεδομένα απο το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού στη δικτυακή διεύθυνση http://www.minedu.gov.gr/anazitisi-baseon-eisakteon-aei-kai-atei-2000-2010.html μόνο για τα έτη 2000 – 2013 (νέο εκπαιδευτικό σύστημα).
Αρχικά είχα σκοπό να εξετάσω τι συμβαίνει τα τελευταία 20 χρόνια αλλά απο την έρευνα που έκανα στο δίκτυο κατάφερα να βρώ μόνο μεμονωμένες τιμές για το σύστημα των δεσμών για τα έτη 1992, 1993, 1998 και 1999. Για αυτό το λόγο δεν τις συμπεριλαμβάνω σε αυτό το άρθρο.
Στο γράφημα 1 εμφανίζονται οι τιμές των βάσεων εισαγωγής (άξονας Ψ σε χιλιάδες) ανα έτος (άξονας Χ). Στη πρώτη πενταετία του νέου συστήματος (2000 – 2005) οι τιμές φαίνονται να μειώνονται για όλα τα τμήματα Δασολογίας και Δασοπονίας (Περίπου 3500 μόρια για τα ΑΕΙ και 3000 μόρια για τα ΤΕΙ συγκρίνοντας τις τιμές του 2000 και του 2005). Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια (2006 – 2009) παρατηρείται μία μικρή άνοδος και τελικά σταθεροποίηση της βάσης εισαγωγής των ΤΕΙ στα 9000 μόρια ενώ επιπλέον μία σχετική σταθερόποίηση παρατηρείται στη βάση εισαγωγής του ΑΠΘ (οι τιμές κινούνται στα 13000 – 14000 μόρια). Ενδιαφέρον παρουσιάζει η δραματική μείωση στη βάση του ΔΠΘ το 2008 σε σχέση με την ήπια μείωση της βάσης εισαγωγής του ΑΠΘ την ίδια χρονιά, ενώ επίσης παρατηρούμε για πρώτη φορά την πτώση της βάσης σε ΑΕΙ Δασολογίας κάτω απο τη βάση των 10000 μορίων (έτος 2011, 9394 μόρια στο ΔΠΘ). Το 2011 παρουσιάζεται επίσης ρεκόρ χαμηλής βάσης εισαγωγής των Δασοπόνων στα ΤΕΙ (3877 μόρια στο ΤΕΙ Θεσσαλίας). Τέλος, δραματική πτώση στις βάσεις εισαγωγής παρατηρείται το 2013 όπου οι βάσεις φαίνονται να πέφτουν κάτω απο τις 12000 για το ΑΠΘ, κάτω απο τις 9000 για το ΔΠΘ και κάτω απο τις 8000 για όλα τα ΤΕΙ.
Γράφημα 1. Οι βάσεις εισαγωγής για τις σχολές Δασολογίας και Δασοπονίας τα τελευταία δώδεκα χρόνια (2000 – 2012). Βάση εισαγωγής για το ΔΠΘ το 2012 δεν ανακοινώθηκε.
Επίσης αναλύθηκαν οι αριθμητικοί μέσοι όροι βάσεων εισαγωγής για όλες τις σχολές κατα τη δωδεκαετία (2000 – 2012). Κάθε αριθμητικός μέσος όρος προέκυψε απο το άθροισμα των βάσεων εισαγωγής για κάθε έτος και για κάθε σχολή ενώ το αποτέλεσμα του αθροίσματος διαιρέθηκε με τον αριθμό των ετών για τους οποίους υπήρχε βάση εισαγωγής. Οι μέσοι όροι ταξινομήθηκαν σε 22 κλάσεις βάσεων εισαγωγής (εύρος κλάσης 1000 μόρια). Για παράδειγμα η 1η κλάση περιλαμβάνει όλες οι σχολές με αριθμητικό μέσο όρο βάσης εισαγωγής (0 – 1000) ενώ η 2η κλάση (1001 – 2000) κ.ο.κ. Ο αριθμός των σχολών των οποίων ταξινομήθηκαν οι μέσοι όροι βάσης εισαγωγής είναι 271 για τα ΑΕΙ και 208 για τα ΤΕΙ. Στο παρακάτω ιστόγραμμα απεικονίζεται η απόλυτη συχνότητα (άξονας Ψ) των σχολών ΑΕΙ (Πορτοκαλί μπάρες) και ΤΕΙ (Πράσινες μπάρες) ανα κλάση βάσης εισαγωγής (άξονας Χ).
Ιστόγραμμα 1.
Η σχολή Δασολογίας και Φ.Π του ΑΠΘ κατατάσσεται στην κλάση 13 (Αριθμητικός μέσος όρος 13422 μόρια, με χρήση 12 τιμών βάσεων) ενώ του ΔΠΘ στην κλάση 11 (Αριθμητικός μέσος όρος 11404 μόρια, με χρήση 11 τιμών βάσεων) . Για όλες τις σχολές Δασοπονίας χρησιμοποιήθηκαν 12 τιμές βάσεων. Τα ΤΕΙ Αν. Μακεδονίας και Θεσσαλίας κατατάσσονται στη κλάση 8 (Αριθμητικός μέσος 8180 και 8111 μόρια αντίστοιχα) ενώ το ΤΕΙ Στ. Ελλάδας στη κλάση 7 (Αριθμητικός μέσος 7932 μόρια).
Απο το ιστόγραμμα παρατηρούμε ότι ο αριθμός των σχολών ΑΕΙ που βρίσκονται πάνω απο κλάση βάσης εισαγωγής των σχολών Δασολογίας του ΑΠΘ και ΔΠΘ είναι μεγαλύτερος απο τον αριθμό των σχολών που κατατάσσονται στη συγκεκριμένη κλάση βάσης ή και σε μικρότερη. Συγκεκριμένα τα δεδομένα δείχνουν ότι υπάρχουν 199 σχολές που κατατάσσονται σε μεγαλύτερη κλάση βάσης εισαγωγής απο τη σχολή Δασολογίας ΑΠΘ (73% των ΑΕΙ) και 238 απο τη σχολή Δασολογίας του ΔΠΘ (88% των ΑΕΙ) ενώ στην ίδια κλάση βάσης εισαγωγής με το ΑΠΘ βρίσκονται 22 σχολές ΑΕΙ (8%) και 17 με το ΔΠΘ (7%). Για τα ΤΕΙ Δασοπονίας υπάρχουν 119 σχολές σε μεγαλύτερη κλάση βάσης εισαγωγής ή 57% (Αν. Μακεδονίας και Θεσσαλίας) και 145 σχολές ή 70% (Στ. Ελλάδας).
Σκοπός της παραπάνω ανάλυσης ήταν να συνοψιστούν τα δεδομένα των βάσεων εισαγωγής για τις σχολές Δασολογίας και Δασοπονίας της χώρας καθώς και να παρουσιαστούν κάποια μέτρα τάσης των τιμών όπως ο αριθμητικός μέσος όρος αυτών.
Η ανάλυση ΔΕΝ προσπαθεί να εξάγει συμπεράσματα για τη ποιότητα των φοιτητών των σχολών Δασολογίας και Δασοπονίας καθώς για μία τέτοια μελέτη απαιτούνται χρόνια έρευνας και δεδομένων που δεν περιορίζονται στις βάσεις εισαγωγής.
Παρόλα ταύτα αναμένω τις παρατηρήσεις και τα σχόλια των συναδέλφων.