Είναι γενικά δύσκολο να γνωρίζει κάποιος εάν τα δασικά προϊόντα που αγοράζει προέρχονται από αειφορικές εκμεταλεύσεις. Οι δασικές πιστοποιήσεις έχουν δημιουργηθεί για να δώσουν μία μεγαλύτερη βεβαιότητα, αλλά ποιος είναι πραγματικά ο ρόλος τους; Όταν αγοράζει κάποιος ένα πιστοποιημένο προϊόν, βοηθάει τελικά το περιβάλλον;
Η σύντομη ιστορία της δασικής πιστοποίησης
Οι δύο διεθνείς δασικές πιστοποιήσεις - το Forest Stewardship Council (FSC) και το Program for the Endorsement of Forest Certifications (PEFC) - είχαν μια ενδιαφέρουσα πορεία κατά τα τελευταία 20 χρόνια. Υπάρχουν συχνά συνυφασμένες ερμηνείες και παρερμηνείες για το πώς κάθε μία από αυτές δημιουργήθηκε. Ανεξάρτητα, οι δασικές πιστοποιήσεις έχουν γίνει μια ισχυρή και ηγετική δύναμη στη μάχη για το περιβάλλον.
Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, οι κυβερνήσεις απέτυχαν να συμφωνήσουν σχετικά με το πώς θα αντιμετωπίσουν την ταχεία αποψίλωση των δασών, κυρίως στις τροπικές περιοχές. Ως αποτέλεσμα, οι ΜΚΟ πρωτοστάτησαν και δημιούργησαν αυτό που πίστευαν ότι είναι ένα λειτουργικό παγκόσμιο σύστημα πιστοποίησης, το FSC. Ακόμα μια αφορμή, είναι ότι τα οικονομικώς φτωχά αλλά πλούσια σε δάση, τροπικά κράτη, αρνήθηκαν να υποκύψουν στις πιέσεις των ΜΚΟ της δύσης, και έτσι αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν ένα πρότυπο για τη δασοκομία που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως κάποιας μορφή εμπορικού φραγμού απέναντί τους.