Νομίζω πως το οτι δεν παρέχονται στη χώρα μας οι πληροφορίες και οι συνθήκεες εκέινες που θα βοηθούσαν τόσο τον υποψήφιο φοιτητή όσο και τους γονείς του να επιλέξει αυτό που τον εκφράζει καλύτερα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, ενδεικτικό και αντιπροσωπευτικό της παιδείας μας γενικότερα.
Κατά τη γνώμη μου 3 άξονες είναι οι σημαντικότεροι στην επιλογή προπτυχιακών σπουδών:
1. η αγάπη/μεράκι για το αντικείμενο
2. η δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης (επαγγελματικά δικαιώματα-απορρόφηση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα)
3. το επίπεδο σπουδών και οι προοπτικές μεταπτυχιακών κλπ
(το οικονομικό δεν το αναφέρω γιατί θεωρητικά δεν αλλάζει από σχολή σε σχολή)
Τα δύο τελευταία νομίζω απαντήθηκαν σε γενικές γραμμές.
Για το πρώτο όμως θα ήθελα να τονίσω στον πατέρα που ζήτησε προς τιμήν του πληροφορίες από τούτο το χώρο που είναι άμεσα σχετικός και από τους καταλληλότερους για να πάρει κάποιες αντικειμενικές απαντήσεις, πως στην Ελλάδα τουλάχιστον, το να είσαι δασολόγος, σε ελάχιστες περιπτώσεις σημαίνει πως θα έχεις άμεση και τακτική επαφή με το δάσος και τη φύση ευρύτερα.
Η πλειοψηφία των δασολόγων που εργάζεται ακόμη στο αντικείμενο και γνωρίζω προσωπικά, περνά το μεγαλύτερο χρόνο εργασίας σε κάποιο γραφείο, υπό συνθήκες ειδικά σήμερα άγχους και πίεσης. Έτσι, σε σημαντικό ποσοστό το "δασολόγος" δεν απέχει πολύ από το "τραπεζικός υπάλληλος" ή το "λογιστής" σε οτι αφορά στις συνθήκες εργασίας.
Τονίζω τα παραπάνω επειδή τόσο προσωπικά όσο και αρκετοί συμφοιτητές, στο άκουσμα "δασολογία" σκεφτόμασταν δάση και βουνα΄, με ένα κάποιο ρομαντισμό όπως γράφτηκε, εικόνα που διαψεύστηκε πλήρως τόσο στη διάρκεια των σπουδών όσο και αργότερα.
Από κει και πέρα εύστοχα επίσης γράφτηκε, ειδικά στα Ελληνικά πανεπιστήμια, είναι σχεδόν καθαρά προσωπική υπόθεση το να ψάξεις, να μάθεις και να προκόψεις από αυτό το τόσο ωραίο αντικέιμενο με το τόσο αρνητικό θεσμικό πλαίσιο και τους πολλούς "παρείσακτους" (πολλές σχολές φλερτάρουν με το "περιβάλλον" και αυτό δυστυχώς στην Ελλάδα συνεπάγεται θεμιτό και αθέμιτο "κλαδικό" ανταγωνισμό, από τα βασικά συστατικά της χρεωκοπίας κατά τη γνώμη μου ...)
Για να μη γράψω μόνο αρνητικά, στον τομέα της διαχείρισης της άγριας πανίδας (τουλάχιστον) παρά την κρίση υπάρχει "δουλειά' , μιας και έχουν αυξηθεί σημαντικά οι περιπτώσεις ανθρώπινων παρεμβάσεων για τις οποίες τουλάχιστον στις προστατευόμενες περιοχές απαιτούνται μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ορνιθολογικές μελέτες κλπ.
Αν το παιδί το χει μεράκι και οι γονείς αντέχουν να στηρίξουν όχι μόνο τις 5 ετείς σπουδές αλλά και κάτι περισσότερο, και γνωρίζουν πως οι πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά και άμεσης επαφής με το αντικείμενο είναι μάλλον περιορισμένες, αλλά παρόλα αυτά πιστεύουν πως θα αντιπαρέλθουν τις αντιξοότητες (που σίγουρα υπάρχουν στα περισσσότερα αντικείμενα) , τότε ας το επιχειρήσουνε με την ευχή από μένα να ανατραπούν στην πορεία τα όσα αρνητικά αναφέραμε εμείς εδώ.