Να μια καλή ιδέα. Η πρωτογενής παραγωγή ίσως αποτελεί έναν τομέα που οφείλουμε να δούμε πιο προσεκτικά. Μια πολύ καλή αρχή μπορεί να είναι αυτό που προτείνει η Ελίζα, εξάλλου η πληροφόρηση είναι βασικό ζητούμενο της κοινότητας.
Υπάρχει ένα πλαίσιο που απαρτίζεται από τις εναλλακτικές καλλιέργειες, τις χρηματοδοτήσεις από ΕΕ και την καινοτομία. Πηγές πληροφόρησης γι αυτά άφθονες, μια αποδελτίωση κάποιων σχετικών ιστοσελίδων σε 1η φάση θα μπορούσε να καλύψει τα θέματα ώστε να ενημερώνεται και ο κόσμος από εδώ.
Μπαίνοντας όμως στην ουσία του παραπάνω πλαισίου, ο κάθε παράγοντας έχει τις δικές του προϋποθέσεις, τεχνικές λεπτομέρειες και απαιτήσεις τόσο σε πόρους όσο και σε γνώσεις. Για παράδειγμα, πολλές προτεινόμενες "δυναμικές" ή "νέες" καλλιέργειες προωθούνται κατά καιρούς με δυνητικά οφέλη που δεν ακουμπούν στην πραγματικότητα, ενώ δεν γίνεται καμία αναφορά για το απαιτούμενο γνωσιακό υπόβαθρο,τα βήματα που απαιτούνται στην πράξη, το ρίσκο τους και το χρόνο ωρίμανσης.
Γενικά οι λεπτομέρειες που καθορίζουν την επιτυχία από την αποτυχία του εγχειρήματος είτε γενικεύονται είτε αποκρύπτονται από άγνοια ή εσκεμμένα από τον εκάστοτε συντάκτη ενός κειμένου. Ενδεικτικά αναφέρω την καλλιέργεια τρούφας που έχουμε συζητήσει και
εδώ
όπου κάποιοι μιλούσαν για χρυσοφόρο καλλιέργεια χωρίς να αναφέρουν υπό ποιες προϋποθέσεις, ποιο είδος, σε τι χρόνο, σε ποια αγορά και με ποιες πιστοποιήσεις ποιότητας μπορεί ένας καλλιεργητής να βασίσει μια επένδυση..
Συμπερασματικά, αν δώσουμε μια πληροφορία από την κοινότητα σχετικά με τα παραπάνω, οφείλουμε να έχουμε το δυνατόν επιστημονικά τεκμηριωμένη και αναλυτική προσέγγιση. Κατά δεύτερον αλλά εξίσου αναγκαία νομίζω, οφείλουμε να καταγράψουμε εμπειρίες και ανέκδοτες γνώσεις των ίδιων των ανθρώπων που καλλιεργούν γη..νέων ανθρώπων κατά βάση!
Ενδεικτικά θα αναφέρω από την εμπειρία που είχα με την ΠΕΝΑ (Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών) ότι πρόκειται για μια προσπάθεια να οργανώσουν (μεταξύ άλλων) την πρωτογενή παραγωγή στο παραπάνω μοντέλο. Είναι θεωρώ μια εξαιρετική πηγή γνώσης για άντληση στοιχείων για τις καλλιέργειες και τις πρακτικές/τυπικές προϋποθέσεις του εγχειρήματος και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να συνεργαστούν μαζί μας.
Σε 2η φάση, η ανάγκη τους για επιστημονική υποστήριξη και καθοδήγηση στο "γήπεδο" συνεργασίας που λέγεται ευρωπαϊκά κονδύλια (έστω ότι τα εθνικά προγράμματα τέλος..) μπορεί να δώσει σε εμάς έναν πιο ουσιαστικό ρόλο, από τη συμβουλευτική μέχρι και την εφαρμοσμένη έρευνα. Η δημιουργία στην ουσία ενός "cluster" νέων επιστημόνων και διαχειριστών της γης ίσως αποτελεί το όχημα για πιο πρακτικές εφαρμογές.