Η αλήθεια για την κλιματική αλλαγή

έτσι για να προσγειωνόμαστε λίγο

Ο τρόπος που μεταδίδει τα μηνύματα του είναι απλά ιδιοφυής! Φοβερό performance!

Νομίζω ότι μου θυμίζει το Bill Hicks

Είναι γεγονός ότι τα κίνητρα για να "σώσουμε τον πλανήτη" είναι εντελώς εγωιστικά. Ο πλανήτης θα επιβιώσει, για το είδος μας η εξέλιξη είναι αμφίβολη. Ως ανθρώπινο είδος στόχος μας και ανησυχία μας είναι η διατήρηση της ύπαρξής μας όπως τη γνωρίζουμε και η διατήρηση του πλανήτη σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μπορεί να υποστηρίζει την επιβίωσή μας. Όλος ο αγώνας για τον περιορισμό της ρύπανσης, για την αναζήτηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, για την ανακύκλωση και οτιδήποτε σχετικό προκύπτει από την ανάγκη να σώσουμε ότι έχει απομείνει από το σπίτι μας, που είναι αυτός ο πλανήτης. Γιατί τώρα; Γιατί πια τελειώνουν οι πρώτες ύλες, περιορίζονται τα αποθέματα πόσιμου νερού, τελειώνουν οι διαθέσιμες πηγές ενέργειας, επικρατεί υπερπληθυσμός στον πλανήτη, οι ρύποι απειλούν την υγεία μας και πολλές άλλες επιπτώσεις που οι περισσότεροι ποτέ δεν είχαν φανταστεί. Ο μέσος άνθρωπος αδυνατεί να αντιληφθεί πόσο άμεσα συνδεδεμένη είναι η ύπαρξή του με τη γη και τη φύση. Γι' αυτό και ποτέ δεν τη σεβάστηκε. Μαθαίνει για την αλυσίδα της ζωής, αλλά δεν την καταλαβαίνει.
Πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια οι συνθήκες στον πλανήτη αυτόν δεν ήταν ικανές να ευνοήσουν την εμφάνιση και τη συντήρηση της ζωής, καθώς έλειπε το πολύ ζωτικής σημασίας οξυγόνο από την ατμόσφαιρα. Ακολούθως, εμφανίστηκαν οι πρώτοι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί που άρχισαν να παράγουν οξυγόνο και σταδιακά οι πρώτες απλές μορφές ζωής που εξελίχθηκαν σε συνθετότερες - σύμφωνα με τον Δαρβίνο, θεωρία που επιλέγω να πιστεύω. Τέλος, εμφανίστηκε ο άνθρωπος και αφού εξαντλήσει οτιδήποτε ζωντανό ή νεκρό υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη νομίζω θα το ξαναπάμε από την αρχή:
Πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια...

Αυτά που περιγράφεις MARINASMITH είναι πραγματικότητα. Υπάρχει μεγάλο ποσοστό εγωϊσμού στις πράξεις μας σαν είδος.

Όμως, θεωρώ πως δεν γίνεται διαφορετικά. Η διαδρομή του ανθρώπινου είδους είναι ένας αγώνας δρόμου. Δεν έχουμε επιλέξει συνειδητά να τρέχουμε, αλλά βρίσκεται στα γονίδια μας, στη φύση μας όπως μας περιγράφεις και εσύ. Είμαστε εγωϊστές διότι νιώθουμε την ανάγκη της επιβίωσης αλλά και την ανάγκη της μετακόμισης όταν πέφτει να μας γκρεμίσει το σπίτι μας, πάντα τη νιώθαμε (αναφέρομαι σε γεωλογικές χρονικές κλίμακες).

Παρόλα ταύτα ίσως αυτή η εγωϊστική συμπεριφορά στο μέλλον μας εξασφαλίσει τη σωτηρία του είδους. Για παράδειγμα, ίσως ήρθε η ώρα μεγαλύτερης κατανάλωσης πόρων στο πλανήτη ώστε κάποια στιγμή να τον εγκαταλείψουμε. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι αν δεν τα καταφέρουμε θα αφανιστούμε.

Υ.γ. Οι μελλοντικοί άνθρωποι θα μιλάνε για προστασία του γαλαξία και του σύμπαντος.

Δε θα διαφωνήσω μαζί σου Δημήτρη.
Θα αποδώσω τη στάση του ανθρώπινου είδους στη φυσική τάση για εξέλιξη.
Όμως, δε θα έβλαπτε και λίγη παραπάνω αντίληψη. Δεν είμαστε υπεράνω όλων.
Πέρα από εμάς, τη μικρή κοινότητα των δασολόγων, που θεωρούμε μια συζήτηση επί των συγκεκριμένων θεμάτων πολύ φυσική και άμεσα συνδεδεμένη με την μικρή μας ύπαρξη, το ποσοστό των ανθρώπων που "βασανίζονται" με τέτοιου είδους ζητήματα είναι πολύ μικρό, ενώ οι περισσότεροι τα αντιμετωπίζουν πολύ επιφανειακά και εμάς ως ιδεολόγους.
Ίσως, λέω ίσως, αν ήμασταν λίγο πιο σκεπτόμενοι επί της ουσίας, να μην χρειαζόταν να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο του ενδεχόμενου αφανισμού μας...γιατί για τη γη δεν τίθεται θέμα, θα είναι ακόμα εδώ!

Φυσικά Μαρίνα,

Το τελευταίο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γίνουνε υπερόπτες σαν είδος.

Μόλις έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ στο BBC όπου έλεγε πως μέχρι το 2050 θα είμαστε εννέα δίς στον πλανήτη ενώ αργότερα στο ίδιο ντοκυμαντέρ ένας αρχαιολόγος ανέλυσε το γεγονός ότι είμαστε νομάδες. Αν δεν συνεχίσουμε να ζούμε σαν νομάδες συνέχισε αρχίζουν και δημιουργούνται προβλήματα τα οποία δεν μπορούμε να λύσουμε (μεγάλη συγκέντωση πληθυσμού, μόλυνση, έλλειψη τροφής).

Αυτή η θεμελιώδης ιδιότητα της μετακίνησης μας έχει σώσει μέχρι σήμερα, ενώ πιστεύω θα συνεχίσει να μας σώζει και στο μέλλον.

Ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει όμως σε τι μορφή; Σίγουρα δεν θα είναι φιλόξενος, ακόμα και αν δεν τον κάνουμε εμείς (Για παράδειγμα η επιστημονική κοινότητα είναι σχεδόν σίγουρη πλέον ότι κάποια στιγμή ένας μεγάλος αστεροειδής ή κομήτης ή όπως αλλιώς τον λένε οι αστρονόμοι θα χτυπήσει τη γή). Επίσης αν ρίξουμε μία ματιά στο μέλλον (χωρίς χρονομηχανή, απλά παρατηρώντας τον πολυσυζητημένο πλέον κόκκινο πλανήτη) τότε καταλαβαίνουμε ότι χρειάζεται να την "κάνουμε" πολύ γρήγορα απο τη γαλάζια μας σφαίρα!

To παραπάνω βίντεο περιέχει έμμεσες απαντήσεις για το πως συμπεριφερόμαστε στον πλανήτη απο τον
Richard Dawkins

Είναι μέρος της σειράς Beautiful Minds του BBC four

Έχει υπότιτλους στα αγγλικά

Δε νομίζω ότι συμφωνώ απόλυτα με τον κύριο Dawkins, Δημήτρη.
Δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στον πλανήτη είναι μόνο γονιδιακή απόρροια. Σαφώς, είμαστε προϊόντα της φυσικής επιλογής και έχουν επικρατήσει σε εμάς, όπως και σε κάθε είδος, τα πιο εύρωστα, ευπροσάρμοστα και γενικά ευνοϊκότερα γονίδια και χαρακτηριστικά για τις εκάστοτε συνθήκες ανάπτυξης, αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: είμαστε σκεπτόμενα όντα, και αυτό μας διαχωρίζει από τα υπόλοιπα είδη. Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία στη συμπεριφορά μας που αποδίδονται στα γονίδιά μας,όπως η έμφυτη τάση για επιβίωση που μας κάνει εγωιστές ως είδος, αλλά νομίζω ότι είμαστε ικανοί να παράγουμε κάποιες σκέψεις, ιδέες, φιλοσοφίες προκειμένου να συνυπάρξουμε με τους υπόλοιπους βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες σε αυτόν τον πλανήτη και όχι απαραίτητα να διασφαλίσουμε μόνo την ύπαρξή μας με κάθε κόστος.
Αλλιώς, νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε να τα μαζεύουμε από τώρα!